Nazwa wsi typu topograficznego od staropolskiego słowa „gola” = obszar uprawny, polana leśna.
Jan Długosz w Liber Beneficiorum (1470-80) nie wymienia jeszcze tej wioski, być może nie była ona w pełni zorganizowana, ale jej teren zapewne należał już wtedy do rycerza Mikoszka (Mikołaja) herbu Gryf. Jednocześnie kształtująca się osada należała do parafii p.w. Wszystkich Świętych w Straszęcinie. Rejestr poborowy woj. sandomierskiego z roku 1578 podaje, że wieś Golemki należy do Mikołaja Kotkowskiego (Chotowskiego) herbu Gryf oraz Barbary Kocińskiej. We wsi było tylko 1 ½ łana kmiecego, 8 zagrodników, 1 komornik z bydłem i 1 komornik bez bydła. Folwark znajdował się w Chotowej. Od początków XVII wieku dzieje wsi były zbieżne z dziejami sąsiedniej Chotowej, czyli średnio co kilkanaście lat wieś przechodziła z rąk do rąk, m.in.: Zabawskich, Sieteckich, Kocińskich, a także Ligęzów herbu Półkozic. Ostatecznie w 1728 roku właścicielem dworu na Słubiu i zabudowań folwarcznych w Przyborowiu oraz Golemek została rodzina Pietruskich herbu Starykoń. Po Pietruskich w Chotowej (i w Golemkach) pojawiali się kolejni właściciele, m.in. Bobrowniccy herbu Doliwa. W roku 1818 córka Józefa Bobrownickiego, Tekla wychodząc za mąż za hrabiego Hieronima Ankwicza z Pastawic herbu Awdaniec, przekazała mu w posagu chotowski majątek. Niestety w roku 1820 Tekla zmarła nie pozostawiając potomstwa. Dlatego też w roku 1825, córka Hieronima Ankwicza z pierwszego małżeństwa — Katarzyna, wychodząc za mąż, wniosła w posagu Dominikowi hrabiemu Reyowi z Przecławia herbu Oksza chotowski majątek. Od tej pory Golemki, będące jego częścią, należały do Reyów.
Wieś stanowi 1 integralna część: Zarzecze.
Liczba mieszkańców na dzień 31-12-2021 roku: 563, z czego 283 stanowiły kobiety, a 280 mężczyźni.
Sołtys wsi: Małgorzata Pękala, tel.: 798 806 333.
Rada sołecka: Aneta Bugaj, Anna Kubisztal, Ewa Żmuda, Maria Wstawska, Krzysztof Knych.