Góra
Menu górne
Treść główna
Menu prawe
Dół strony
ukryj pauza play
Wiadomości z podkarpacia     |     Wiadomości ze Świata     |     Pogoda     |     Rozkład PKP     |     Rozkład PKS     |     Rozkład LOT     |     Kursy walut     |     Lotto     |     Giełda     |     
Wydrukuj stronę Poleć znajomemu
x

Zapraszam do obejrzenia strony Sołectwo Głowaczowa - Sołectwa, Sołtysi - Gmina Czarna - GMINA CZARNA, pow. dębicki.

 

">
Pobierz PDF

Sołectwo Głowaczowa

 
- kaplica_glowaczowa_1.jpg- swiety_antoni_glowaczowa.jpg

Nazwa wsi odosobowa, od przezwiska lub przydomku —  „Głowacz” lub „Głowa” = własność Głowacza lub Głowy.  Początków wsi należy szukać na przełomie XIII i XIV wieku, ale oficjalnie wieś powstała w 1419 roku, gdy Głowaczową zwaną również Potok przeniesiono z prawa polskiego na niemieckie. Inicjatorami tego posunięcia byli jej właściciele: Mikołaj i Jan z Chotowej herbu Gryf.  Jan Długosz w Liber Beneficiorum (1470-80) nie wymienia jeszcze tej wioski, być może nie była ona w pełni zorganizowana albo traktował ją jako część Chotowej.  Z pewnością należała wtedy do rycerza Mikoszka (Mikołaja) herbu Gryf. Podobnie jak wieś Chotowa należała do parafii p.w. Wszystkich Świętych w Straszęcinie.  Rejestr poborowy woj. sandomierskiego z roku 1578 podaje, że wieś Głowaczowa należy do Mikołaja Kotkowskiego (Chotowskiego) herbu Gryf oraz Barbary Kocińskiej. We wsi było 16 kmieci na 3 łanach, 3 zagrodników z rolami, 1 komornik z bydłem, 3 komorników bez bydła, 3 rzemieślników (zapewne młynarzy) oraz karczma na ¼ łana. We wsi znajdował się dwór i folwark.  Od początków XVII wieku dzieje wsi były zbieżne z dziejami sąsiedniej Chotowej, czyli średnio co kilkanaście lat wieś przechodziła z rąk do rąk, m.in.: Zabawskich, Sieteckich, Kocińskich, a także Ligęzów herbu Półkozic.  Ostatecznie w 1728 roku właścicielem dworu na Słupiu i zabudowań folwarcznych w Przyborowiu właścicielami Głowaczowej została rodzina Pietruskich herbu Starykoń. Po Pietruskich w Chotowej (i Głowaczowej) pojawiali się kolejni właściciele, m.in. Bobrowniccy herbu Doliwa. W roku 1818 córka Józefa Bobrownickiego, Tekla wychodząc za mąż za hrabiego Hieronima Ankwicza z Pastawic herbu Awdaniec, przekazała mu w posagu chotowski majątek. Niestety w roku 1820 Tekla zmarła nie pozostawiając potomstwa. Dlatego też w roku 1825, córka Hieronima Ankwicza z pierwszego małżeństwa — Katarzyna, wychodząc za mąż, wniosła w posagu Dominikowi hrabiemu Reyowi z Przecławia herbu Oksza chotowski majątek. Od tej pory Głowaczowa należała do Reyów. 


Wieś podzielona jest na 10 integralnych części: Brody, Budy, Grabiec, Grodoniówka, Koralówka, Nawsie, Rędziny, Siwa Trawa, Spina, Zarzecze.


Liczba mieszkańców na dzień 31-12-2021 roku: 897, z czego 434 stanowiły kobiety, a 463 mężczyźni.


Sołtys wsi: Tadeusz Knych, tel.: 14 68 32 037.


Rada Sołecka: Wioletta Kapustka, Andrzej Biestek, Andrzej Knych, Jacek Knych, Krzysztof Kędzior.


- centrum_glowaczowa.jpg

UG Czarna
poprzedni miesiąc
następny miesiąc
pn wt śr czw pt so nd
1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30          
Licznik odwiedzin:
10 724 882
Dzisiaj:
1168
Gości on-line:
0
Twoje IP:
3.145.175.243
Partnerstwo 5 gmin Podkarpacki Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Boguchwale Obywatel Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Podkarpacki Urząd Wojewódzki w Rzeszowie Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Rzeszowie Związek Gmin Dorzecza Wisłoki PUP Dębica
projekt i hosting: INTERmedi@ zarządzane przez: CMS - SPI
Niniejszy serwis internetowy stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Informacja na temat celu ich przechowywania i sposobu zarządzania znajduje się w Polityce prywatności.
Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie informacji zawartych w plikach cookies - zmień ustawienia swojej przeglądarki.